Walenty Milczarski to postać, której historia sięga końca XIX wieku. Urodził się w 1847 roku i przemaszerował przez wiele burzliwych lat, świadcząc o niezwykłej determinacji i odwadze. Jako porucznik oraz weteran powstania styczniowego, brał aktywny udział w zrywie niepodległościowym, który miał na celu walkę o suwerenność Polski w obliczu zaborów.
Milczarski przeżył wiele wzlotów i upadków w swoim życiu, a jego dziedzictwo pozostaje inspiracją dla przyszłych pokoleń. Zmarł 29 października 1939 roku, pozostawiając po sobie ślad w historii Polski.
Życiorys
Walenty Milczarski był osobą o głębokim patriotyzmie, który wyrastał z tradycji swoich przodków. Jego dziadek brał udział w walkach pod dowództwem Tadeusza Kościuszki, a ojciec otrzymał prestiżowe odznaczenie – Order Virtuti Militari – w czasie powstania listopadowego. Również dwaj bracia Milczarskiego walczyli w powstaniu styczniowym, co podkreśla ducha zaangażowania w sprawy kraju, jaki panował w jego rodzinie.
Walenty osiedlił się w Ostrowcu Świętokrzyskim, gdzie rozpoczął praktykę w aptece prowadzonej przez magistra Wołowskiego, który był tajnym naczelnikiem tego miasta. Z chwilą wybuchu powstania styczniowego, Milczarski postanowił wstąpić do partii Langiewicza, a następnie przyłączył się do oddziału dowodzonego przez Czachowskiego. W trakcie konfliktu zbrojnego, pod koniec powstania, był już kawalerzystą w jednostce pod dowództwem Węgra Szandora Szredera. Podczas jednej z potyczek odniósł rany i został odesłany do domu.
W obliczu odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 roku, Milczarski awansował na stopień podporucznika, stając się weteranem Wojska Polskiego. W latach trzydziestych XX wieku mieszkał z innymi weteranami powstania w specjalnym Domu Weteranów Powstania Styczniowego 1863 r., zlokalizowanym na Pradze Północ, który powstał w 1924 roku.
W 1938 roku osiedlił się w stolicy Polski, Warszawie. Jego życie zakończyło się 29 października 1939 roku. Został pochowany na Kwaterze Weteranów Powstania Styczniowego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, gdzie spoczął w miejscu, które jest hołdem dla poległych bohaterów.
Ordery i odznaczenia
W życiu Walentego Milczarskiego ważną rolę odgrywały odznaczenia i ordery, które przyznano mu za wybitne zasługi.
- Krzyż Niepodległości z Mieczami – 8 listopada 1930,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 22 stycznia 1938.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- Dom Weteranów Powstania Styczniowego 1863 r.. Portal informacyjny warszawskiej Pragi. [dostęp 21.04.2014 r.]
- M.P. z 1938 r. nr 17, poz. 13. Krzyż oficerski Orderu Polski Odrodzonej na piersiach weteranów z 1863 r.. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. XIX, s. 1, 24.01.1938 r.
- M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 350
- Ron 1938 ↓, s. 4.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 919.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 59.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stanisław Jakubowski (wojskowy) | Albin Daniłowicz | Jerzy Słowiński (generał) | Aba Gertner | Edmund Kosiarz | Józef Żabner | Bohdan Bogumił Dobrzański | Lech Majewski (generał) | Stanisław Rek | Marian Utnik | Zdzisław Czubiński | Władysław Spychaj-SobczyńskiOceń: Walenty Milczarski