Albin Daniłowicz, urodzony 10 lipca 1927 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim, to postać niezwykle istotna w historii polskiego lotnictwa wojskowego. Jego życie zakończyło się 31 marca 2008 roku w Warszawie, gdzie pozostawił po sobie niezatarte ślady. Był oficerem wojskowym, który zasłużył się jako pułkownik pilot w Siłach Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Daniłowicz spędził wiele lat swojej kariery w lotnictwie myśliwskim, gdzie pełnił kluczową rolę w Wojskach Obrony Powietrznej Kraju. Jego doświadczenie i umiejętności przyczyniły się do obronności Polski w okresie powojennym.
Życiorys
Albin Daniłowicz, po zakończeniu edukacji w gimnazjum we wrześniu 1948 roku, podjął decyzję o rozpoczęciu kariery wojskowej w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Po zakończeniu wstępnego przeszkolenia, zakwalifikował się na specjalistyczny kurs dla podchorążych pilotów. 3 września 1950 roku uzyskał pierwszy stopień oficerski.
Po ukończeniu kursu instruktorskiego, został przydzielony do szkolenia przyszłych oficerów w OSL, gdzie jako instruktor miał możliwość kształcenia podchorążych na różnych lotniskach, takich jak Świdnik, Podlodów, Krzewica, Ułęż, Radom i Tomaszów Mazowiecki. W tym czasie awansował na stanowisko dowódcy klucza lotniczego.
W 1956 roku przeniósł się do 11 pułku lotnictwa myśliwskiego we Wrocławiu, gdzie zajął się obsługą samolotów bojowych. W 1960 roku objął funkcję dowódcy tego pułku, którą pełnił od stycznia do grudnia.
W latach 1961–1963 prowadził 2 pułk lotnictwa myśliwskiego OPK w Krakowie. Następnie sprawował funkcję starszego inspektora w dowództwie 1 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju. W 1964 roku ukończył kurs operacyjny (Wyższy Kurs Dowódczy) w Kalininie w ZSRR.
W latach 1964-1965 pracował jako starszy oficer w Oddziale Szkolenia Bojowego Dowództwa Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. Od 1966 do 1970 roku był szefem strzelania powietrznego w 1 Korpuśie Obrony Powietrznej Kraju. W okresie od 1970 do 1978 roku pełnił rolę inspektora w Oddziale Szkolenia i Bezpieczeństwa Lotów Dowództwa Wojsk Obrony Powietrznej Kraju.
Na zakończenie swojej kariery wojskowej przez ostatnie 10 lat pełnił stanowisko dyżurnego odpowiedzialnego za Centralne Stanowisko Dowodzenia, będąc zastępcą szefa sztabu WOPK. 1 września 1989 roku przeszedł na emeryturę, co było następstwem osiągnięcia wieku emerytalnego.
Jako doświadczony pilot wojskowy pierwszej klasy, spędził w powietrzu 3113 godzin.
Odznaczenia
Albin Daniłowicz otrzymał liczne odznaczenia, które odzwierciedlają jego zaangażowanie i zasługi dla kraju. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę jego wyróżnień:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – przyznany 26.09.1984,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – przyznany 6.10.1970,
- Złoty Krzyż Zasługi – przyznany 12.10.1963,
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – przyznany w 1970,
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – przyznany w 1963,
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – przyznany w 1956,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- inne medale i odznaczenia.
Źródła
W niniejszym kontekście przedstawiamy istotne źródła, które dostarczają niezbędnych informacji dotyczących omawianego tematu.
- Zenon Matysiak, W szeregu lotniczych pokoleń. Dzieje podchorążych XXII promocji Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie 1948-1950, Zespół Wydawniczy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, Poznań 1998, str. 232,
- Józef Zieliński, Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921-2012, Warszawa: Bellona, 2015, s. 87. ISBN 978-83-11-13990-9. OCLC 924867180.
Przypisy
- Daniłowicz - płk. Albin Daniłowicz i Irena Daniłowicz - Witryna rodziny Balawender i ich krewnych - Serwis MyHeritage [online], www.myheritage.pl [dostęp 28.11.2018 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jerzy Słowiński (generał) | Aba Gertner | Edmund Kosiarz | Józef Żabner | Bohdan Bogumił Dobrzański | Lech Majewski (generał) | Stanisław Rek | Marian Utnik | Władysław Spychaj-Sobczyński | Zdzisław Czubiński | Stanisław Jakubowski (wojskowy) | Walenty MilczarskiOceń: Albin Daniłowicz