Józef Żabner to postać, która zasługuje na szczególne uznanie w polskich dziejach. Urodził się 17 października 1894 roku w Ostrowcu, a jego życie to przykład oddania dla ojczyzny. Zasłynął jako starszy sierżant Wojska Polskiego, a także jako wiodący działacz niepodległościowy, walczący o wolność i suwerenność kraju.
W ciągu swojej kariery wojskowej otrzymał wiele odznaczeń w tym prestiżowy Order Virtuti Militari, który jest przyznawany za męstwo na polu walki. Jego przynależność do wyznania mojżeszowego dodaje kolejny wymiar do jego życia i pełnionych obowiązków.
Pomimo wielu osiągnięć, szczegóły dotyczące dalszego życia Józefa Żabnera są jeszcze nieznane, co czyni go postacią tajemniczą w kontekście historii Polski.
Życiorys
Józef Żabner urodził się 17 października 1894 roku w Ostrowcu, w powiecie opatowskim. Był synem Naftuli, właściciela lokalnej drukarni, oraz Perli z rodziny Krakowskich. W swoich wczesnych latach ukończył trzy oddziały szkoły podstawowej oraz trzy klasy gimnazjum, po czym przystąpił do kursów maturalnych. Jednak, z powodu trudności finansowych, zrezygnował z nauki w gimnazjum i podjął pracę w zakładzie ojca.
W 1913 roku przyłączył się do ochotniczej straży ogniowej w Radomiu, a rok później został również członkiem lokalnej straży obywatelskiej. Jego życie wojskowe rozpoczęło się 15 kwietnia 1915, kiedy to wstąpił do armii rosyjskiej. Po dwuletniej służbie, w listopadzie 1917, został zwolniony z armii rosyjskiej i zaciągnął się do polskiego 2 pułku inżynieryjnego.
Początkowo znalazł miejsce w parku saperskim, następnie trafił do 2. kompanii saperów prowadzonej przez porucznika Mariana Ejzerta, a ostatecznie służył w pułkowym plutonie łączności. Niestety, 22 marca 1919 roku, podczas walk pod Kozicami, odniósł rany.
Po zakończeniu służby wojskowej w 1921 roku, zatrudnił się w jednej z warszawskich drukarni. Jednakże, w wyniku redukcji etatów, stracił pracę i postanowił wrócić do Radomia, gdzie ponownie zaczął pracować w drukarni swojego ojca.
Józef Żabner angażował się także społecznie. Był członkiem Związku Kaniowczyków i Żeligowczyków w Radomiu, pełnił rolę sekretarza komendy obwodu w Związku Strzeleckim oraz działał jako członek komisji rewizyjnej w Stowarzyszeniu Rezerwistów i byłych Wojskowych. W życiu osobistym był żonaty i doczekał się córki, Ewy Berachy, która przyszła na świat 1 stycznia 1929 roku.
Ordery i odznaczenia
Józef Żabner otrzymał wiele prestiżowych nagród i odznaczeń, które świadczą o jego odwadze oraz wkładzie w narodowe sprawy. Poniżej przedstawiono zestawienie najistotniejszych wyróżnień, jakie mu przyznano:
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5529 – 4 sierpnia 1922,
- Krzyż Walecznych,
- Medal Niepodległości – 20 grudnia 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
- francuski Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny,
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych,
- Krzyż Kaniowski nr 770,
- Odznaka pamiątkowa „Orlęta”,
- Odznaka Pamiątkowa Frontu Litewsko-Białoruskiego.
Przypisy
- M.P. z 1932 r. nr 293, poz. 341.
- Bielski 1931 ↓, s. 95.
- Bielski 1928 ↓, s. 55.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27.10.1922 r., s. 806.
- a b c d e f g h i j k l Kolekcja ↓, s. 3.
- a b c Kolekcja ↓, s. 4.
- a b c Kolekcja ↓, s. 2.
- Kolekcja ↓, s. 1, 13.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Bohdan Bogumił Dobrzański | Lech Majewski (generał) | Stanisław Rek | Marian Utnik | Władysław Spychaj-Sobczyński | Zdzisław Czubiński | Walenty Milczarski | Stanisław Jakubowski (wojskowy) | Albin Daniłowicz | Jerzy Słowiński (generał) | Edmund Kosiarz | Aba GertnerOceń: Józef Żabner