Łukasz Ronduda

---

Życiorys

Wykształcenie

W roku 2000 Łukasz Ronduda zakończył studia na kierunku historii sztuki, które odbył na Uniwersytecie Łódzkim. W okresie od 1998 do 2001 roku równocześnie zgłębiał tematykę kulturoznawstwa na tej samej uczelni. W 2005 roku, po obronie rozprawy doktorskiej pt. „Strategie subwersywne w sztukach medialnych”, której promotorem był Ryszard Kluszczyński, uzyskał tytuł doktora. W 2019 r. Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu nadał mu stopień doktora habilitowanego w obszarze sztuki.

Odbył również studia podyplomowe z zakresu filozofii XX wieku w Collegium Civitas w Warszawie w 2010 roku, a w kolejnych latach zrealizował kurs reżyserski oraz kurs scenariuszowy w Mistrzowskiej Szkole Andrzeja Wajdy (2011 oraz 2013).

Praca zawodowa

Po zakończeniu studiów Łukasz Ronduda rozpoczął pracę w Dziale Fotografii i Technik Wizualnych w Muzeum Sztuki w Łodzi. Od stycznia 2001 roku był związany z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, gdzie założył oraz prowadził Archiwum Polskiego Filmu Eksperymentalnego. W 2010 roku objął stanowisko kuratora w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, gdzie obecnie pełni rolę koordynatora Zespołu Filmoteki.

W latach 2004–2016 pracował także jako adiunkt w Instytucie Społecznej Psychologii Informatyki i Komunikacji, a później w Instytucie Neuronauki Poznawczej i Behawioralnej, jak również w Instytucie Neurokognitywistyki i Informatyki Społecznej Szkole Wyższej Psychologii Społecznej (od 2015 SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego). Od 2018 roku pracuje jako adiunkt na Wydziale Zarządzania Kulturą Wizualną Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Twórczość

Ronduda jest autorem wielu publikacji, w tym książek, takich jak „Polska Sztuka lat 70. Awangarda” (2009), „Warpechowski, Konieczny, Bodzianowski, Uklański. Warpechowski, Dawicki” (2010) oraz powieści „W połowie puste. Życie i twórczość Oskara Dawickiego” (2010, współautorstwo z Łukaszem Gorczycą). Nieustannie angażuje się w dialog ze sztuką w swoich książkach, na przykład „Szyja. Awangarda i alkohol. Rozmowy z artystami” (2018, razem z Łukaszem Gorczycą).

Łukasz był również redaktorem w licznych tomach, w tym w wydaniach „W środowisku cyberkultury” (2003), „Polska Nowa Fala. Historia zjawiska, którego nie było” (2007, współpraca z Barbarą Piwowarską) oraz „Kino-Sztuka. Zwrot kinematograficzny w polskiej sztuce współczesnej” (2015, współpraca z Jakubem Majmurkiem). Jako kurator zorganizował wystawy takie jak „Precz z Alfonsami Sztuki” (2006, współpraca z Michałem Wolińskim) i „Chleb i Róże” (2016, współpraca z Natalią Sielewicz).

Można także wymienić jego filmy fabularne, takie jak „Performer” (2015, gdzie był reżyserem i scenarzystą, współpracując z Maciejem Sobieszczańskim), „Serce miłości” (2017) oraz „Wszystkie nasze strachy” (2020, współpraca z Łukaszem Guttem i scenariusz wspólnie z Michałem Oleszczykiem oraz Katarzyną Sarnowską). Oprócz tego, w 2022 roku zrealizował dokument „Lot”, również w duecie z Anną Zakrzewską.

Wyróżnienia

Artysta jest laureatem prestiżowej Nagrody Krytyki Artystycznej im. Jerzego Stajudy, którą zdobył w 2018 roku. W 2021 roku był nominowany do Paszportu „Polityki” w kategorii „film”. Za film „Performer” zdobył nagrodę „Think. The Award” w sekcji Forum Expanded 65. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie w 2015 roku oraz nagrodę Festiwalu Złote Mrówkojady w 2016 roku. Jego film „Serce miłości” został uhonorowany nagrodą „Kryształowe Jabłko” za najlepszy debiut na Forum Kina Europejskiego „Cinergia” w Łodzi (2017) oraz nagrodą dla najlepszego filmu podczas Festival A l’Est du Nouveau w Mont-Saint-Aignan (2018).

Film „Wszystkie nasze strachy” odniósł sukces, zdobywając Złote Lwy oraz nagrody od dziennikarzy, a także nagrody jury młodzieżowego na 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2021). Ponadto, przyznano mu nagrodę Don Kichot Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych, a także Złotą Taśmę od Koła Piśmiennictwa Filmowego SFP. W 2021 roku uzyskał trzy nominacje do Polskich Nagród Filmowych (Orłów) w kategoriach: najlepszy film, najlepszy scenariusz oraz najlepsza reżyseria.

---

Oceń: Łukasz Ronduda

---