Krzysztof Gordon

---

Życiorys

Krzysztof Gordon, znany polski aktor, uzyskał tytuł absolwentaPaństwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie w 1968 roku. Tego samego roku, 19 października, miał swoje pierwsze publiczne wystąpienie, grając Laertesa w słynnej sztuce „Hamlet” autorstwa Williama Szekspira. Spektakl ten odbył się w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie, w reżyserii Kazimierza Brauna.

W okresie od 1968 do 1970 roku, Gordon związany był z lubelskim Teatrem im. Juliusza Osterwy, gdzie zdobył cenne doświadczenie sceniczne. Od 1970 roku, stał się częścią zespołu Teatru Wybrzeże w Gdańsku, co otworzyło przed nim nowe możliwości artystyczne.

Jego talent wykorzystywany był także w produkcjach Teatru Telewizji. Wystąpił m.in. w takich spektaklach jak „Medytacje o życiu godziwym” Tadeusza Kotarbińskiego w reż. Marka Okopińskiego w 1972 roku, „Malowidło na drzewie” Ingmara Bergmana w reż. Stanisława Hebanowskiego (1973), oraz „Justyna” na podstawie dzieła Elizy Orzeszkowej w reż. Marka Okopińskiego (1974).

W kolejnych latach, jego dorobek wzbogacił się o takie role jak w „Łgarz” Pierre’a Corneille’a w reżyserii Jerzego Kreczmara (1976), „Gwiazda sezonu” Andrzeja Twerdochliba (1977), a także w „Człowiek, który zmienił nazwisko” Edgara Wallace’a w reż. Jerzego Afanasjewa (1977). W 1979 roku wyreżyserował „Spowiedź Smierdiakowa” Fiodora Dostojewskiego we współpracy z Andrzejem Żurowskim.

W 1979 roku, wystąpił w „Upiorach” Henrika Ibsena w reżyserii Marcela Kochańczyka. W 1980 roku zagrał w „Grze” Jerzego Żuławskiego, z reżyserią Stanisława Hebanowskiego, a także w „Don Carlosie” Friedricha Schillera jako markiz Posa w 1981 roku pod okiem Ryszarda Bugajskiego. W 1982 roku pojawił się w „Fałszywej monecie” Maksima Gorkiego w reżyserii Jacka Gąsiorowskiego, a w 1984 roku zagrał w „Candida” George’a Bernarda Shawa w reż. Marcela Kochańczyka. Jego ostatnie role obejmowały też „Marii Stuart” Juliusza Słowackiego w 1991 roku w reżyserii Marka Okopińskiego.

Osobiste życie Krzysztofa Gordona również zasługuje na uwagę. Był mężem utalentowanej aktorki Joanny Bogackiej, z którą ma syna Łukasza, pasjonującego się sztuką plastyczną.

Filmografia

Krzysztof Gordon to uznany polski aktor, którego filmografia obejmuje wiele znaczących ról telewizyjnych i filmowych na przestrzeni lat. Poniżej znajduje się szczegółowy spis jego wystąpień.

• 1977: Znak orła – archidiakon zabity przez Hanysza (odc. 3),
• 1980: Zajęcia dydaktyczne – Marek Adamski, mąż Teresy,
• 1985: Wkrótce nadejdą bracia – „Zegarmistrz”,
• 1987: 07 zgłoś się – Henryk Moderski (odc. 21),
• 1989: Gdańsk 39 – prof. Karol Burchardt, wysoki komisarz Ligi Narodów w Gdańsku,
• 1989: V.I.P. – porucznik Siwy, prowadzący śledztwo w sprawie śmierci Delekty,
• 1991: Dzieci wojny,
• 1993: Śliczna dziewczyna – dziennikarz,
• 1994: Molly – księgarz,
• 1997–2011: Klan – docent Kozicki, lekarz onkolog leczący Krystynę,
• 1997: Sława i chwała (odc. 3),
• 1999: Dług – ojciec Adama,
• 2001: Licencja na zaliczanie – tata,
• 2002–2003: Lokatorzy –
• Albert Kozłowski, kolega Bogackiego z lat młodzieńczych (odc. 83),
• Mirosław Bogusz, sublokator Bogackich (odc. 136),
• 2002: Na dobre i na złe – Głębocki, ojciec Misi (odc. 128),
• 2002–2010: Samo życie – mecenas Paweł Hulewicz, prawnik, m.in. pełnomocnik prawowitego właściciela Cafe „Kredens”,
• 2003–2005: M jak miłość – adwokat Jaroszego (odc. 187, 189 i 366),
• 2003–2011: Na Wspólnej – Dariusz Brożek, ojciec Wandy,
• 2004: Mój Nikifor – Andrzej Banach,
• 2004–2005: Pensjonat pod Różą –
• Mieczysław Białkowski, mąż Teresy (odc. 24),
• lekarz Janusz, przyjaciel Witolda (odc. 38 i 39),
• 2004–2011: Pierwsza miłość – Krzysztof Walicki, lekarz psychiatra, znajomy doktora Marka Żukowskiego,
• 2005: Egzamin z życia – psychiatra (odc. 12),
• 2005: Pełną parą – armator,
• 2006: Strajk – urzędnik,
• 2007: Prawo miasta – prokurator krajowy (odc. 16),
• 2008: Twarzą w twarz – naczelnik więzienia,
• 2009: Miasto z morza – ksiądz major,
• 2009: Miasto z morza – ksiądz major (odc. 3),
• 2012: Prawo Agaty – Rozwadowski, adwokat Wrońskiego (odc. 7),
• 2013: Układ zamknięty – minister,
• 2014: Lekarze – mecenas Nowicki.

W powyższym zestawieniu można zauważyć niezwykle różnorodne role, które Gordon z powodzeniem wcielił się w swoje postacie, od lekarzy po polityków, co potwierdza jego wszechstronność jako artysty.

Odznaczenia i nagrody

Krzysztof Gordon zyskał uznanie w świecie sztuki, co potwierdzają różnorodne odznaczenia i nagrody przyznawane mu w ciągu jego kariery. Oto niektóre z nich:

• Złoty Krzyż Zasługi (1996),
• Srebrny Krzyż Zasługi (1983),
• Brązowy Krzyż Zasługi (1978),
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009),
• Nagroda dla młodego aktora na XIII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Juliana w Maleńkiej Alicji Edwarda Albee’ego w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1971),
• Nagroda im. Iwo Galla – trzykrotnie (1972, 1973, 1975),
• Wyróżnienie na XXX Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Anatola w Portrecie Sławomira Mrożka w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1988),
• Nagroda wojewody gdańskiego – trzykrotnie (1990, 1991, 1995),
• „Sopocka Muza” – nagroda prezydenta miasta Sopotu (1997),
• Nagroda Wydawnictwa Tower Press za całokształt pracy scenicznej ze szczególnym uwzględnieniem ról szekspirowskich, a ostatnio za rolę Klaudiusza w Hamlecie w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku na Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku (1997),
• Pomorska Nagroda Artystyczna w dziedzinie aktorstwa (1998),
• Nagroda artystyczna marszałka województwa pomorskiego (2000),
• Grand Prix Geras na 41. Międzynarodowych Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu za spektakl „Fal/Staff” (2007),
• 2008, 2014 – Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury.

Te nagrody świadczą o jego niezwykłym talencie oraz niezrównanym wkładzie w rozwój kultury teatralnej w Polsce.

---

Oceń: Krzysztof Gordon

---