Janusz Popławski (śpiewak)

Po zakończeniu wojny w 1946 roku, Popławski wrócił do Warszawy, gdzie występował na Scenie Muzyczno-Operowej Miejskich Teatrów Dramatycznych. W latach 1949-1952 był częścią zespołu Teatru Nowego, a od 1953 aż do swojej śmierci związany był z Operetką Śląską w Gliwicach, gdzie przez dwa lata pełnił rolę kierownika artystycznego. W trakcie swojej kariery nie tylko występował na scenie, ale również nagrywał utwory w takich wytwórniach płytowych jak Cristal-Electro, Columbia oraz Odeon. Po wojnie nagrał także dla „Muzie”, gdzie zrealizował tango Violetta, oparte na znanych motywach opery Traviata Giuseppe Verdiego.

Tango to, skomponowane przez Othmara Klosego między 1938 a 1939 rokiem, zdobywało ogromną popularność w całej Europie. Janusz Popławski, często nazywany „słonecznym tenorem”, miał na swoim koncie wiele przebojów, takich jak: Złociste chryzantemy, Czy pamiętasz tę noc w Zakopanem, Granadę, Morfinę oraz Kwiat paproci.

Ważnym momentem w życiu artystycznym Popławskiego było jego zaproszenie w 1934 roku do Stanów Zjednoczonych przez Polsko-Amerykańskie Towarzystwo Operowe. W Chicago Civic Opera Home wystąpił w roli Jontka w operze Halka Stanisława Moniuszki, co było istotnym osiągnięciem w jego karierze. Janusz Popławski ożenił się dwukrotnie, jego pierwszą żoną była znana śpiewaczka Maryla Karwowska, a drugą – Janina Mikulska, z którą związał się w 1953 roku.

W trakcie swojej kariery, Janusz Popławski posługiwał się również pseudonimami, takimi jak Jan Bolesta oraz Marian Olszewski, co dodaje jeszcze większej tajemniczości i różnorodności do jego artystycznego dziedzictwa.