Bronisław Kubicki

W 1937 roku Kubicki rozpoczął swoją sportową karierę w KSZO Ostrowiec Św. po wcześniejszych występach w Strzelcu Ostrowiec Św. Jego pierwsze zmagania odbywały się w wadze koguciej, gdzie zdołał stoczyć jedenaście zwycięskich walk, co stanowiło świetny początek jego kariery. W okresie II wojny światowej pracował w Zakładach Ostrowieckich, w sekcji montowni, co nie przerwało jego zamiłowania do boksu. Po zakończeniu wojny odbył obowiązkową służbę wojskową.

W marcu 1947 roku jego kariera przyspieszyła, gdy przeszedł do klubu Zryw Ostrowiec Św., a następnie do Gwardii Kielce. To właśnie w barwach Gwardii zdobył swój największy sportowy sukces – brązowy medal na mistrzostwach Polski w 1948 roku w Warszawie. W tej samej edycji boksował w wadze półciężkiej, ale niefortunnie przegrał półfinałowy bój na punkty z Archadzkim. Dodatkowo w 1948 roku reprezentował drugą drużynę Polski, walcząc w Szczecinie przeciwko Węgrom.

W międzyczasie, w latach 1947–1951, pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza okręgu kieleckiego oraz w 1948 roku był klasyfikowany przez Polski Związek Bokserski jako drugi najlepszy pięściarz wagi półciężkiej. Po odejściu z Gwardii kontynuował swoją karierę w KSZO Ostrowiec Św., gdzie w 1951 roku wywalczył wicemistrzostwo Polski Zrzeszenia Sportowego Stal. Jego kariera bokserska zakończyła się w 1956 roku, gdyż w 1953 ukończył szkolenie na trenera II klasy.

Po zakończeniu kariery zawodniczej, przez wiele lat był trenerem w KSZO, gdzie wniósł wiele do rozwoju lokalnych pięściarzy. W 1973 roku, wspólnie z Antonim Słomińskim, doprowadził drużynę do II ligi, co stanowiło historyczny moment dla klubu, choć niestety po roku zespół został zdegradowany.

W październiku 2010 roku, w Ostrowcu Św. zorganizowano XV Memoriał im. Bronisława Kubickiego, który należy do największych turniejów bokserskich w regionie, świadcząc o jego znaczeniu w środowisku bokserskim.