Zbigniew Pacelt

---

Życiorys

Zbigniew Pacelt, syn Jana i Zofii, ukończył w 1970 roku XXXIX Liceum Ogólnokształcące im. Ludowego Lotnictwa Polskiego w Warszawie. Następnie, w 1975 roku, zdobył tytuł magistra wychowania fizycznego na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie.

Rozpoczynając swoją karierę sportową, związał się z sekcją pływacką KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. Był zawodnikiem AZS Warszawa w latach 1970–1972, a w kolejnych latach reprezentował Lotnika Warszawa oraz CWKS Legię Warszawa. Pacelt to mistrz Polski w pływaniu, zdobywający tytuł w konkurencjach 200 m i 400 m stylem zmiennym w latach 1967, 1968, 1970, 1971 oraz 1972. Równocześnie, jako rekordzista, ustanowił dziewięć rekordów Polski na basenie 25 m oraz osiemnaście na 50 m.

W międzynarodowych zawodach brał udział w Mistrzostwach Europy w Barcelonie w 1970 roku oraz na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku (1968) oraz w Monachium (1972). Jako pięcioboista nowoczesny, zdobył tytuł wicemistrza Polski oraz dwukrotnie drużynowe mistrzostwo świata (1977 i 1978), a także reprezentował kraj na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku.

Po zakończeniu kariery sportowej Pacelt poświęcił się pracy jako trener i działacz sportowy. W latach 1980–1988 był trenerem Legii Warszawa, a w późniejszych latach objął funkcję szkoleniowca reprezentacji narodowej w pięcioboju nowoczesnym. Jego zespół zdobył dwa złote medale na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku – drużynowy oraz indywidualny, który wywalczył Arkadiusz Skrzypaszek. W tym samym roku otrzymał tytuł „Trenera Roku” w prestiżowym plebiscycie „Przeglądu Sportowego”.

W 1994 roku został kierownikiem Departamentu Sportu Wyczynowego w Urzędzie Kultury Fizycznej i Turystyki i pełnił tę funkcję przez sześć lat. Od 2001 do 2002 roku piastował stanowisko wiceprezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, a potem wiceprezesa Polskiej Konfederacji Sportu (2002-2005). Jako wieloletni wiceprezes Polskiego Związku Pięcioboju Nowoczesnego, brał aktywny udział w działaniach Polskiego Komitetu Olimpijskiego, a także Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie oraz Akademickiego Związku Sportowego.

W latach 1996–2004 Zbigniew Pacelt pełnił różne funkcje związane z organizacją misji olimpijskich, a w 2006 roku był szefem misji olimpijskiej na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Turynie. W 2005 roku został wybrany do Sejmu z kieleckiego okręgu, reprezentując Platformę Obywatelską, a w 2007 roku uzyskał reelekcję, zdobywając 8455 głosów. Zajmował stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki, a jego kadencja trwała od 26 listopada 2007 do 21 listopada 2008. W wyborach w 2011 roku otrzymał 8842 głosy, jednak w 2014 roku bez powodzenia kandydował do Senatu.

Pacelt był też autorem książki pt. „Moje olimpiady czyli Szczęśliwa „13””, wydanej w 2011 roku przez Estrella w Warszawie. Po zakończeniu kariery zawodowej, Zbigniew Pacelt zmarł i został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Odznaczenia i wyróżnienia

Zbigniew Pacelt uzyskał liczne odznaczenia oraz wyróżnienia w ciągu swojej niezwykłej kariery sportowej.

Wyróżnia się wśród nich Złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, który otrzymał dwukrotnie, co świadczy o jego wyjątkowych dokonaniach w dziedzinie sportu.

Dodatkowo, otrzymał Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, co miało miejsce w 1996 roku. Jego praca na rzecz społeczności została doceniona, gdy w 2009 roku otrzymał tytuł honorowego obywatela Ostrowca Świętokrzyskiego.

W 2017 roku, jego osiągnięcia zostały dodatkowo uhonorowane medalem Kalos Kagathos, który jest przyznawany osobom o wybitnych cechach moralnych i etycznych.

---

Oceń: Zbigniew Pacelt

---