Andrzej Kobylański


Andrzej Kobylański, urodzony 31 lipca 1970 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim, to znakomity polski piłkarz, który występuje na pozycji pomocnika. Jego kariera sportowa jest pełna osiągnięć, a jednym z najważniejszych momentów w jego życiu sportowym było zdobycie srebrnego medalu olimpijskiego podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie.

Kobylański jako reprezentant Polski przyczynił się do sukcesów naszej drużyny narodowej, a jego umiejętności na boisku uczyniły go jednym z wyróżniających się zawodników swojej epoki.

Kariera piłkarska

Kariera Andrzeja Kobylańskiego rozpoczęła się w sezonie 1988/1989, gdy zadebiutował w drużynie KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. Jego umiejętności piłkarskie szybko przyciągnęły uwagę i kontynuował swoją przygodę z futbolem w Siarce Tarnobrzeg, gdzie został ściągnięty przez trenera Janusza Gałka. Kolejnym krokiem w jego karierze była gra w Niemczech, aosłuchując na boiskach takich klubów jak 1. FC Köln, Tennis Borussia Berlin oraz Hannover 96.

Sukcesywnie rozwijając swoje umiejętności, Kobylański reprezentował także inne zespoły, w tym Widzew Łódź, SV Waldhof Mannheim oraz Energie Cottbus. W ostatnich latach swojej kariery występował w Wiśle Płock. Następnie, przed sezonem 2004/2005, przeniósł się do Wuppertaler SV, a od sezonu 2005/2006 grał w SV Rot-Weiß Bad Muskau.

Warto również podkreślić jego osiągnięcia międzynarodowe. Andrzej Kobylański z reprezentacją olimpijską Polski zdobył wicemistrzostwo olimpijskie podczas igrzysk w Barcelonie w 1992 roku. Po zakończeniu kariery zawodnika, w styczniu 2013 roku, objął stanowisko dyrektora sportowego w Koronie Kielce.

Interesującym faktorem jest także to, że jego syn, Martin (ur. 1994), podążył w ślady ojca i również został piłkarzem.

Reprezentacja Polski

W tej sekcji przedstawiamy szczegółowe informacje dotyczące występów Andrzeja Kobylańskiego w reprezentacji Polski, z uwzględnieniem szczegółów dotyczących poszczególnych meczów.

NumerDataLokalizacjaRywalWynikTyp rozgrywekCzas gryNotatki
118 listopada 1992IławaŁotwa1-0towarzyski90′
226 listopada 1992Buenos AiresArgentyna0-2towarzyski90′
329 listopada 1992MontevideoUrugwaj1-0towarzyskido 84′
41 lutego 1993NikozjaCypr0-0towarzyski90′
53 lutego 1993Ramat GanIzrael0-0towarzyskido 82′
613 kwietnia 1993RadomFinlandia2-1towarzyski90′

Przypisy

  1. Na dwóch frontach. rp.pl, 18.12.2016 r. [dostęp 12.07.2018 r.]

Oceń: Andrzej Kobylański

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:10