Osiedle Hutnicze to miejsce o wyjątkowym charakterze samorządowym, które leży w Ostrowcu Świętokrzyskim. Jego historia sięga czasu, gdy na tym terenie istniała dawna osada fabryczna Klimkiewiczów, która w 1924 roku została włączona do granic miasta.
Obszar ten ukazuje nie tylko zmiany urbanistyczne, ale także odniesienia do przemysłowego dziedzictwa regionu, które kształtowało lokalną społeczność. Warto zwrócić uwagę na to, jak historia wpływa na rozwój współczesnych osiedli oraz ich związki z przemysłem, kulturowym i społecznym kontekstem, który stanowi tło dla życia mieszkańców.
Zasięg terytorialny
Osiedle Hutnicze w Ostrowcu Świętokrzyskim jest rozległym obszarem, który obejmuje wiele ulic, co czyni go ważnym punktem lokalnej infrastruktury. Lista ulic, które wchodzą w skład osiedla, jest następująca:
- Aleja Solidarności,
- Ignacego Boernera (numery nieparzyste 7-19 oraz parzyste 4-10),
- Stanisława Brody,
- Fabryczna,
- Hutników,
- Klimkiewiczowska,
- Kościuszki,
- Łączna,
- Moniuszki,
- Poniatowskiego (numery nieparzyste 1-7 oraz parzyste 2-10),
- Rondo 25-lecia NSZZ „Solidarność”,
- Sandomierska (numery nieparzyste 1-5 oraz parzyste 6-10),
- Sportowa,
- Staszica,
- Świętokrzyska (numery nieparzyste 1-21 oraz parzyste 4-8),
- Traugutta,
- Trawna,
- Zamłynie,
- Zgoda.
Historia
W latach 1827–1839 na tym terenie został założony zakład hutniczy, który stał się podstawą dla Huty Ostrowiec. Miejsce to wybudowano w pobliżu historycznego traktu pocztowego, który biegł z Ostrowca do Opatowa, dzisiejsza ulica Traugutta, nieopodal kanału, łączącego Romanów z rzeką Szewnianką. W początkowym okresie, ze względu na nazwisko projektanta Antoniego Klimkiewicza, zakład nosił nazwę Huta Klimkiewiczów, a osada fabryczna, która powstała wokół przemysłu hutniczego, była znana jako Klimkiewiczów.
W 1841 roku, Klimkiewiczowie stworzyli tzw. trakt fabryczny, który łączył Bzin z Zawichostem, współczesną ulicą Sandomierską. W roku 1845 zakład oraz przylegające do niego osiedle przeszły w ręce Banku Polskiego. Z danych z 1883 roku wynika, że Klimkiewiczów zajmował obszar 40,3 ha i liczył 11 domów z populacją wynoszącą 250 mieszkańców.
W 1893 roku w osadzie rozpoczęto budowę dwupiętrowych kamienic fabrycznych, a rok później powstał szpital fabryczny, który przez długi czas był jedyną placówką medyczną w okolicy, aż do utworzenia kasy chorych na ul. Focha. W 1903 roku Izabela Łempicka zainicjowała działalność czytelni oraz księgarni w Klimkiewiczowie. Następnie, od 1902 roku, Maciej Glogier, Jan Głogowski oraz Jan Wigura zainicjowali działalność pierwszych kół Towarzystwa Oświaty Narodowej, co przyczyniło się do podniesienia edukacyjnego poziomu społeczności. W 1907 roku wskaźniki populacji osady wzrosły do 27 domów i 825 mieszkańców.
Rok 1916 to czas pierwszej próby przyłączenia Klimkiewiczowa do Ostrowca, jednak napotkała opór ze strony władz spółki hutniczej. Tragiczne wydarzenie miało miejsce 29 maja 1921 roku, kiedy powódź zalała obszar dzielnicy. Z kolei w 1924 roku osada stała się formalnie częścią Ostrowca, a w dniu 7 stycznia następnego roku przypisano nazwy ulicom osiedla.
Przypisy
- J. Z. Pająk, Głogowski Jan, w: Świętokrzyski słownik biograficzny, t. 2, 1795–1918, pod red. J. Szczepańskiego, Kielce 2009 r., s. 155.
- Rady Osiedlowe, Hutnicze. UM Ostrowiec Świętokrzyski. [dostęp 05.04.2009 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Osiedla":
Ludwików (Ostrowiec Świętokrzyski) | Ogrody (Ostrowiec Świętokrzyski) | Osiedle Słoneczne (Ostrowiec Świętokrzyski) | Paulinów (Ostrowiec Świętokrzyski) | Piaski-Henryków | Las Rzeczki | Koszary (Ostrowiec Świętokrzyski) | Osiedle Złotej Jesieni (Ostrowiec Świętokrzyski) | Kąty Denkowskie | Osiedle Sienkiewiczowskie | Kuźnia (Ostrowiec Świętokrzyski) | Ostrówek (Ostrowiec Świętokrzyski) | Stawki (Ostrowiec Świętokrzyski) | Częstocice (Ostrowiec Świętokrzyski) | Kamienna (Ostrowiec Świętokrzyski) | Kolonie Dudy | Kolonia Robotnicza (Ostrowiec Świętokrzyski) | Gutwin | Trójkąt (Ostrowiec Świętokrzyski) | Śródmieście (Ostrowiec Świętokrzyski)Oceń: Osiedle Hutnicze (Ostrowiec Świętokrzyski)